Over mij
Schrijven vind ik eigenlijk het leukste wat er is. Het is een kans om je lezers mee te nemen naar een wereld die eerder alleen nog maar in je eigen hoofd bestond.
Als kind las ik al heel erg veel. Zelfs toen ik eigenlijk nog helemaal niet kon lezen! Ik was vier (ik ben geboren in 1981), en moest naar het ziekenhuis voor een blindedarmoperatie. Ik weet het zelf niet meer, maar blijkbaar zat ik in bed hardop voor te lezen uit een boek. De dokter was dan ook erg onder de indruk. Maar dat verhaal was me gewoon zo vaak voorgelezen, dat ik het uit mijn hoofd kon opdreunen!
Van lezen komt schrijven. Ik vond één boek uit de bibliotheek zo mooi, dat ik een schriftje kocht en daar het boek in begon over te schrijven. Het was Virgilius van Tuil van Paul Biegel. Ik was denk ik een jaar of zeven. Blijkbaar wist ik toen nog niet dat je boeken ook kon kopen... Maar niet lang daarna begon ik eigen verhaaltjes te verzinnen en op te schrijven. En dat ben ik altijd blijven doen.
© Annelien Nijland
Na de middelbare school ging ik eerst naar het conservatorium in Utrecht. Daar word je opgeleid tot professioneel muzikant. Ik speelde hobo, en tijdens die opleiding leerde ik nog veel beter spelen. Ik heb ook jarenlang hoboles gegeven. Maar daarna wilde ik heel graag weer iets met mijn hoofd gaan doen. Ik koos voor een studie archeologie. Want oude geschiedenis vond ik altijd al interessant, en voor je werk vies mogen worden, leek me helemaal leuk! Tijdens die studie leerde ik heel veel over hoe mensen vroeger leefden, maar er waren ook verhalen over zaken die we niet weten, en misschien wel nooit te weten zullen komen. Juist daar begon ik heel hard over na te denken, en zo kwamen er langzaam maar zeker allerlei verhalen in mijn hoofd...
Het allerliefst schrijf ik boeken over lang vervlogen tijden. Als archeoloog ben ik natuurlijk al de hele dag bezig met het verleden, en het blijft bijzonder om de spullen die mensen honderden of zelfs duizenden jaren geleden hebben achtergelaten als eerste aan te kunnen raken. Maar ik kan nooit meer vragen waarom ze iets deden, waarom ze iets maakten, of wat ze precies dachten. In mijn verhalen probeer ik daar - met hulp van mijn hoofdpersonen - toch achter te komen. Ieder verhaal is voor mij net zo'n grote verrassing als voor hen. Want van tevoren weet ik eigenlijk nooit wat er precies gaat gebeuren of wie ze allemaal tegenkomen. Dat maakt het schrijven voor mij één groot avontuur!
Wil je weten welke boeken ik vroeger nog meer mooi vond? Neem dan eens een kijkje in mijn boekenkast! Wil je zien en lezen hoe die archeologie nou echt in zijn werk gaat? Kijk dan maar eens hier. En dan ben ik ook nog te vinden op Instagram: @lindadielemans. Hieronder kun je alvast een beetje spieken!